Νταϊάνα Λέντον: Οι Μαπούτσε έχουν αφεθεί στη μέση της εθνικιστικής διαμάχης Αργεντινής – Χιλής

 

 

 

 Νταϊάνα Λέντον: Οι Μαπούτσε έχουν αφεθεί στη μέση της εθνικιστικής διαμάχης Αργεντινής – Χιλής

Αργεντινή και η Χιλή πρέπει να αναγνωρίσουν το ιστορικό χρέος που εξακολουθούν να έχουν προς τον λαό των Μαπούτσε, λέει στην «Εποχή» η Νταϊάνα Λέντον, καθηγήτρια Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες και μέλος του Δικτύου Ερευνητών στη Γενοκτονία και την Πολιτική των Αυτόχθονων. Παράλληλα, αναφέρεται στις επιθέσεις που δέχονται το τελευταίο διάστημα οι αυτόχθονες πληθυσμοί, στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και στο πώς ο εθνικιστικός λόγος αναπαράγει τις εκφράσεις φυλετικού μίσους στην περιοχή.

 

 

Πώς είναι σήμερα η κατάσταση στην Παταγονία, μετά τις δεκαετίες διακρίσεων και αποκλεισμών που βίωσαν οι αυτόχθονες πληθυσμοί;

Αν υπάρχει ο επίγειος παράδεισος, αυτός είναι στην Παταγονία. Ένα τοπίο άγριας ομορφιάς, προστατευμένο από τις τεράστιες αποστάσεις, αλλά και από τον ντόπιο πληθυσμό του, που είναι αφοσιωμένος σε μεγάλο βαθμό στην οικολογία και στην προστασία της φύσης. Η περιοχή διασχίζεται από Βορρά προς Νότο από τα σύνορα μεταξύ της Χιλής και της Αργεντινής, κατά μήκος της οροσειράς των Άνδεων και είναι γεμάτη από πολύ σημαντικές πηγές πόσιμου νερού. Αυτά τα σύνορα χώρισαν επίσης τους αυτόχθονες πληθυσμούς της περιοχής στη μέση και οι πιο γνωστοί από αυτούς είναι οι Μαπούτσε και οι Τεχουέλτσε. Όλοι αυτοί οι λαοί υπέστησαν μια φρικτή γενοκτονία σε όλη τη διάρκεια του 19^ο αιώνα και μέχρι τα μέσα του 20^ου αιώνα. Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες, και ειδικά μετά το τέλος της τελευταίας στρατιωτικής δικτατορίας το 1983 στην Αργεντινή, οι νέες γενιές των Μαπούτσε και των Τεχουέλτσε σταδιακά αποκτούν δικαιώματα και ανακτούν τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα έθιμα, τα κυβερνητικά τους συστήματα, ακόμη και τα παραδοσιακά τους συστήματα δικαιοσύνης. 

Vive La Kommune 1871-2021: 150 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα (Επετειακό Αφιέρωμα)

 

 

Vive La Kommune 1871-2021: 150 χρόνια από την Παρισινή Κομμούνα

 

Προλογικό- επιμέλεια δημοσίευσης: Γιώργος Μεριζιώτης

 Προλογικό

 Φέτος γιορτάζουμε τα 150 χρόνια (1871-2021) από την Παρισινή Κομμούνα,είπα να προλάβω τον χρόνο και να της κάνω ένα αξιοπρεπές επετειακό αφιέρωμα γιατί εκτός των άλλων την αισθάνομαι σαν συγγενή μου, σαν την προγιαγιά μου… εσείς; …

 

 

 

Επετειακό Αφιέρωμα

Με αφορμή τα 150 χρόνια (1871-2021) από την Παρισινή Κομμούνα, δείτε ένα επετειακό αφιέρωμα:

Το αφιέρωμα αποτελείται από 3 μέρη:

Ι. Κείμενα και ντοκουμέντα για την Παρισινή Κομμούνα

 

ΙΙ.  Βιβλία για την Παρισινή Κομμούνα

 

ΙΙΙ. Ντοκιμαντέρ &Ταινίες για την Κομμούνα

 Δείτε επίσης:

α) Κομμούνα: Λέξεις για την Ιστορία

 

«Η φράση «le régime communard» είναι συχνότατη στις εχθρικές καταγραφές μεταξύ 1871 και 1875, όταν η Κομμούνα περιγράφεται από τους αντιπάλους της ως το «καθεστώς» της βαρβαρότητας των κομμουνάρων. Στην πραγματικότητα, η χροιά ήταν τόσο περιφρονητική όσο και στα ελληνικά στις λέξεις «το κομούνι, τα κουμούνια» κλπ. Ήδη, όμως, εντός της ίδιας δεκαετίας, η λέξη communard άρχισε σιγά-σιγά να αποφορτίζεται από τον υποτιμητικό και μειωτικό χαρακτήρα της μέσα σε συγκεκριμένα συμφραζόμενα λόγου…»

 

Πηγή:  Κομμούνα: Λέξεις για την Ιστορία

 

 β) Bruno Braquehais: Ο άνθρωπος που φωτογράφισε την Παρισινή Κομμούνα

 

Ο Bruno Braquehais ήταν ένας από τους ελάχιστους φωτογράφους που κατέγραψε την Κομμούνα του Παρισιού το 1871. Οι εικόνες του είναι χαραγμένες στη συλλογική μας μνήμη, ωστόσο ο Braquehais δεν είναι γνωστός στο ευρύ κοινό. Ο κωφάλαλος φωτογράφος από την Dieppe απαθανάτισε το επαναστατικό γεγονός και 28 από αυτές τις φωτογραφίες, που ανήκουν στις συλλογές του Μουσείου Seine-Saint-Denis, παρουσιάστηκαν στη βιβλιοθήκη πολυμέσων της Dieppe τον Απρίλιο του 2018.

 

Πηγή: Bruno Braquehais: Ο άνθρωπος που φωτογράφισε την Παρισινή Κομμούνα

 

 

γ) Η παρισινή κομμούνα (1871) και η Ελλάδα (διατριβή)

 

Περίληψη

Η παρούσα διατριβή στοχεύει στη μελέτη της πρόσληψης της Παρισινής Κομμούνας στην Ελλάδα. Αποτελείται από τρεις επιμέρους θεματικές, ήτοι: α) την πρόσληψη του γαλλοπρωσικού πολέμου στην Ελλάδα και τη συγκρότηση ελληνικών εθελοντικών σωμάτων στο πλευρό της Γαλλίας σε συνδυασμό με το τελευταίο ταξίδι του μελλοντικού κομμουνάρου Gustave Flourens στο ελληνικό βασίλειο, β) την πρόσληψη των γαλλικών εξελίξεων στην Αθήνα από τον Ιανουάριο έως τον Σεπτέμβριο του 1871, γ) τη συμμετοχή Ελλήνων στην Κομμούνα του Παρισιού. […] Όλη η διατριβή εδώ:

https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/38773

δ)   Όταν η Παρισινή Κομμούνα εμβολίαζε μαζικά τον εξεγερμένο πληθυσμό της

 Με τον εορτασμό των 150 χρόνων της Κομμούνας του Παρισιού να συμπίπτει χρονικά με τις σοβαρές αναταράξεις που προκαλούν στο εσωτερικό της αριστεράς τα εμβόλια και τα λοιπά μέτρα κατά της πανδημίας, τίποτα πιο λογικό από το να αναρωτηθούμε ποια άραγε ήταν η πολιτική που ακολούθησε αυτή που κατά τον Μαρξ ήταν «η πρώτη επανάσταση του προλεταριάτου», στο -καυτό σήμερα- ζήτημα του εμβολιασμού του λαού κατά των επιδημιών.

Πηγή:  https://autonomidrasi.com/2021/12/27

 

 

 

 

Ανταρτολογίες, οπλίστε το πνεύμα

Του Γιώργου Μεριζιώτη

(σημ. Αυτό το κείμενο αποτελεί το «Μέρος Τέταρτο» του συνολικότερου κειμένου  Περί πανδημίας. Όλα τα μέρη σε μορφή pdf εδώ:  )

Μια μικρή ιστοριογραφική αφήγηση της στρατηγικής των εξισωτικών κινημάτων

1. Το παλιό και το νέο

Οπλίστε το πνεύμα

Όλες οι  παλιές αντισυστημικές  στρατηγικές και τακτικές  ανατροπής  του εδραιωμένου συστήματος, ρεφορμιστικές (μεταρρυθμιστικές) ή επαναστατικές  – βολονταριστικές έχουν  δοκιμαστεί και  σήμερα έχουν  ξεπεραστεί. Εν τω μεταξύ οι νέες  ανατρεπτικές στρατηγικές περιμένουν αυτούς/ες που θα τις δημιουργήσουν και θα τις πραγματώσουν.

Όμως υπάρχει η εξής αντινομία σε σχέση με το παλιό και το νέο, [α] το νέο για να συγκριθεί ως τέτοιο, ή να συγκρουστεί με το παλιό χρειάζεται να πάει στις πηγές να αντλήσει περιεχόμενο αν δεν θέλει να είναι κοινότυπα κενό. Σε έναν ρευστό – μεταβατικό κοινωνικό χρόνο το παλιό υπάρχει και δεν υπάρχει, το νέο δεν υφίσταται χωρίς να συγκριθεί και να συγκρουστεί με το παλιό, για να γίνω κατανοητός θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμά από την ζώσα πραγματικότητα : Παλιότερα σε  μια συνέλευση αναρχικής  ομάδας που συμμετείχα,  μια νεαρή συντρόφισσα μου  λέει: «αμάν ρε σύντροφε ας μιλήσουμε για κάτι νεότερο»  την κοίταξα με έκπληξη γιατί ενώ μιλούσα για νέα ζητήματα μάλλον αυτή δεν κατάλαβε και της απάντησα με συντροφική αγάπη, χαριτολογώντας : «συντρόφισσα μετά το Big Bang, Μπιγκ Μπανγκ (Μεγάλη Έκρηξη) ουδέν νεότερο γιατί άρχισε να μετράει ο χρόνος και όλοι, όλα είναι πεπερασμένα».

Η περατότητα του παλιού αρχίζει να υφίσταται από την στιγμή που το νέο δεν ετεροκαθορίζεται από το αυτό, από την στιγμή που το νέο αυτονομείται και μεταμορφώνει τα παλιά υλικά σε κάτι νέο. Τις στιγμές αυτής της μεταμόρφωσης (και μετάπλασης) το παλιό ανθίσταται με όλες του τις δυνάμεις. Αν το νέο δεν έχει την δύναμη να αντέξει προβάλλοντας ως ασπίδα – άμυνα επίθεσης τα χαρακτηριστικά του, τσαλαβουτώντας αναγκαστικά μέσα στο παλιό θα αλλοιωθεί και στο τέλος θα είναι τύποις νέο.

Αναβολή της επίσκεψης των Ζαπατίστας στην Ελλάδα

 

Ανακοίνωση του πανελλαδικού συντονισμού σχετικά με την αναβολή της επίσκεψης των Ζαπατίστας στη γεωγραφία μας

Με δεδομένη την πολιτική σκλήρυνσης των μέτρων σε σχέση με τα σύνορα ευρύτερα και την Ευρώπη-φρούριο, που έγινε ακόμη πιο αδιαπέραστο με πρόσχημα την πανδημία του Covid-19, το ελληνικό κράτος επιλέγει τον καθολικό αποκλεισμό της εισόδου στη χώρα σε πολίτες κρατών με τα οποία δεν έχει ισχυρές οικονομικές συμμαχίες ή/και συναλλαγές, πλην της δυνατότητας λήψης αδειών μετακίνησης για εξαιρετικούς λόγους. Αυτοί οι «εξαιρετικοί λόγοι», όπως είναι αναμενόμενο μέσα σε ένα καπιταλιστικό και νεοφιλελεύθερο πλαίσιο, αφορούν κυρίως την ελεύθερη διακίνηση του χρήματος, των εμπορευμάτων, του τουρισμού, καθώς και της παραοικονομίας και της φθηνής εργατικής δύναμης.

Η ένατη επέτειος της επανάστασης της Rojava: Η αυτόνομη διοίκηση της ΒΑ Συρίας απαιτεί αναγνώριση από τον ΟΗΕ

 

 Η ένατη επέτειος της επανάστασης της Rojava: Η αυτόνομη διοίκηση της ΒΑ Συρίας απαιτεί αναγνώριση από τον ΟΗΕ

Η Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας απαιτεί επίσημη αναγνώριση της αυτόνομης περιοχής από τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) και αποδεικνύει την προθυμία της να συνεργαστεί με όλες τις πλευρές για τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη στη Συρία.

Η δήλωση που εκδόθηκε από την Αυτόνομη Διοίκηση την Κυριακή έχει εξής:

“Η Συρία έχει υποστεί μεγάλο πόνο λόγω του κεντρικού συστήματος διακυβέρνησης στην περίοδο Baath. Τα τελευταία δέκα χρόνια, ο λαός εκτοπίστηκε και η χώρα έχει μετατραπεί σε κέντρο κρίσης και χάους από το καθεστώς. Ο λαός της Συρίας ζει σε πολύ δύσκολες συνθήκες εδώ και δέκα χρόνια. Ο τρόμος και η κατοχή έχουν αυξηθεί, η Συρία έχει γίνει το κέντρο του τρίτου παγκόσμιου πολέμου. Η επιθυμία του λαού για δημοκρατία και αλλαγή παραμένει ένα ανεκπλήρωτο όνειρο. Δεν υπάρχει λύση και σταθερότητα. Η Συρία είναι μια περιοχή στην οποία οι περιφερειακές και διεθνείς δυνάμεις προσπαθούν να επιβάλουν τα συμφέροντά τους.

Εκδήλωση για τα 150 χρόνια από την παρισινή κομμούνα

 

 

1871 – 2021. Στις 28 του Μάη συμπληρώνονται 150 χρόνια από την τελευταία μέρα ύπαρξης της παρισινής κομμούνας, από την πρώτη προλεταριακή έφοδο στον ουρανό.

Την ίδια ώρα που τα φώτα της δημοσιότητας έχει τραβήξει το εθνικό αφήγημα και οι κιτς εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821, εμείς θεωρούμε πως η επανάσταση για την οποία θέλουμε να μιλήσουμε είναι αυτή της τάξης μας. 

Είναι η προσπάθεια για την ίδρυση ενός νέου κόσμου, χωρίς εξουσιαστές και αφεντικά, χωρίς προνομιούχους και αδικημένους, χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Στην εκδήλωση θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ «Η παρισινη Κομμούνα 1871 Ένα έργο του Mehdi Lalaoui» και θα ακολουθήσει συζήτηση – παρουσίαση πολιτικών απόψεων.

Σημείο ★ Μηδέν για την όξυνση του ταξικού πολέμου

 

 

Μια διακήρυξη… για τη ζωή. Οι Ζαπατίστας θα διασχίσουν τις 5 ηπείρους

 

 

 

Σχόλιο / επιμέλεια δημοσίευσης : Γιώργος Μεριζιώτης

Σχόλιο:

Οι Ζαπατίστας έχουν αποφασίσει να διασχίσουν τις 5 ηπείρους με στόχο όπως λένε :

( Απόσπασμα από το έκτο μέρος )

{…} Έκτο: – Αποφασίσαμε, λοιπόν, ότι:

Ήρθε η στιγμή να χορέψουν ξανά οι καρδιές, αλλά η μουσική και τα βήματα τους να μην είναι λύπης και παραίτησης.

Διάφορες ζαπατιστικές αντιπροσωπείες από άντρες, γυναίκες και άλλουες που έχουν το χρώμα της γης μας, θα διασχίσουμε τον κόσμο, θα βαδίσουμε και θα ταξιδέψουμε μέχρι τα πιο απομακρυσμένα χώματα, ως τις πιο μακρινές θάλασσες και ουρανούς, αναζητώντας όχι το διαχωρισμό, την ανωτερότητα, τη λοιδορία, ούτε βέβαια τη συγχώρεση και τον οίκτο, αλλά αυτό που μας κάνει ίσους.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ-ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ(EZLN)

 

EZLN σπάει το στρατιωτικό κλοιό, καταλαμβάνει εδάφη & ιδρύει 7 νέα καρακόλ, αυτόνομους δήμους & κέντρα αυτόνομης αντίστασης και Ζαπατιστικής εξέγερσης.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ-ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ(EZLN)   

ΜΕΞΙΚΟ

ΚΑΙ ΣΠΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΚΛΟΙΟ

17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ,

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,

ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΙΘΑΓΕΝΙΚΟ ΚΟΓΚΡΕΣΟ-ΙΘΑΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ,

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΓΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΤΗ,

ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΙΚΤΥΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ:

ΑΔΕΛΦΟΙ, ΑΔΕΛΦΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΙΕΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΪΣΣΕΣ,

Σας μεταφέρουμε εδώ το λόγο μας ο οποίος ήταν, είναι και θα είναι, εχθές, σήμερα και αύριο, πάντα ο ίδιος γιατί είναι  λόγος της αντίστασης και της εξέγερσης.

Τον Οκτώβριο του 2016, σχεδόν πριν από τρία χρόνια, στη 20η επέτειό τους οι αδελφοί λαοί, που είναι οργανωμένοι στο Εθνικό Ιθαγενικό Κογκρέσο (CNI), μαζί με τον EZLN δεσμεύτηκαν να προχωρήσουν στην επίθεση για την υπεράσπιση του εδάφους και της μάνας-γης. Διωκόμενοι από τις δυνάμεις της κακής κυβέρνησης, τους κασίκες, τις ξένες εταιρείες, τους εγκληματίες και τους νόμους, απαριθμώντας θανάτους, αδικίες και εξαπάτηση, οι ιθαγενείς λαοί, οι προστάτες της γης, συμφωνήσαμε να περάσουμε στην επίθεση και να διευρύνουμε τον λόγο και την πράξη της αντίστασης και της εξέγερσης.

Εκδήλωση ενημέρωσης και αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας και στους ιθαγενείς λαούς

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΛΑΟΥΣ

 

«Αποφασίσαμε να ζήσουμε και ζωή σημαίνει αγώνας»

Στα πλαίσια της διεθνούς μέρας αγώνα και αλληλεγγύης στους ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ και τους ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΛΑΟΥΣ

«Οι Ζαπατίστας δεν είναι μόνοι, δεν είναι μόνες. Ημέρες Αγώνα και παγκόσμιας δράσης ενάντια στη στρατιωτικοποίηση των Ζαπατιστικών Εδαφών και για την υπεράσπιση της γης, του εδάφους και της αυτονομίας των ιθαγενών λαών και κοινοτήτων του Εθνικού Ιθαγενικού Κογκρέσου-Ιθαγενικού Συμβουλίου Διακυβέρνησης»

Καλούμε στην:

– ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ της πολιτικά ζωγραφισμένης αφήγησης εν εξελίξει «Ο Corto Maltese συναντά τον Subcomandante Marcos».

– ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ για την επίθεση του μεξικανικού κράτους ενάντια στις Ζαπατιστικές και αυτόνομες ιθαγενικές κοινότητες.

«Από το στάσιμο νερό να περιμένεις δηλητήριο»

 

( Αυτό το κείμενο  είναι μια απάντηση της συλλογικότητας Paliacate Zapatista σε ένα συκοφαντικό κείμενο που δημοσιεύτηκε εδώ: https://athens.indymedia.org/post/1595839/ ).

«Από το στάσιμο νερό να περιμένεις δηλητήριο»

Αν και νιώθουμε ότι δεν έχουμε να απολογηθούμε για τίποτα, από όλα όσα έχουμε πράξει ως αυτοοργανωμένη ελευθεριακή συνέλευση  Paliacate Zapatista, που είμαστε. Αν και δεν είναι στην κουλτούρα μας, ούτε στην κουλτούρα των από τα κάτω οργανωμένων του ελευθεριακού  χώρου, να απαντάμε σε ανυπόγραφα συκοφαντικά κείμενα και δε θέλουμε να ανοίξουμε κανέναν διάλογο με ανυπόστατες ψηφιακές τοποθετήσεις – ιδιαίτερα όταν αυτή η «απολογία» προκύπτει ως ανάγκη απάντησης, σε μια παραληρηματική και εμμονική επίθεση που συνεχίζουμε να δεχόμαστε εδώ και περίπου 1 μήνα από το αυτοαποκαλούμενο «Παρατηρητήριο αντιζαπατιστικών δραστηριοτήτων».

10 Απρίλη – 100 Χρόνια από τη δολοφονία του Ζαπάτα

10 ΑΠΡΙΛΗ – 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΠΑΤΑ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στους ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ και τους ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΛΑΟΥΣ

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ

ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΑΠΡΙΛΗ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 18:30

«Είναι η σειρά μας να αγωνιστούμε για να μην επαναληφθεί η ιστορία που μας θέλει μόνο για να μαγειρεύουμε και να γεννάμε παιδιά, για να τα βλέπουμε ύστερα να μεγαλώνουν μέσα στην ταπείνωση, την περιφρόνηση και το θάνατο. Δεν κάναμε την ένοπλη εξέγερση για να γυρίσουμε στα ίδια. Δεν αντιστεκόμαστε 25 χρόνια για να γίνουμε τώρα υπηρέτριες στους τουρίστες, στα αφεντικά και τους επιστάτες τους… ΟΧΙ! Αδερφή και συντρόφισσα. Εμείς θα αγωνιστούμε με ό,τι έχουμε, με όλες μας τις δυνάμεις ενάντια σε αυτά τα μέγα-σχέδια ανάπτυξης. Εάν κατακτήσουν αυτά τα εδάφη θα είναι πάνω στο αίμα μας, το αίμα των γυναικών ζαπατίστας.

Ίσως αυτές οι νέες κακές κυβερνήσεις σκέφτονται και πιστεύουν ότι, σα γυναίκες, γρήγορα θα σκύψουμε το κεφάλι και θα υποταχτούμε στο αφεντικό και τους καινούργιους επιστάτες του γιατί αυτό που ψάχνουμε – σκέφτονται και πιστεύουν – είναι ένα καλό αφεντικό και κάποια καλά λεφτά.

Αλλά όχι: αυτό που εμείς θέλουμε είναι η ελευθερία μας που κανείς δεν μας τη χάρισε, την κατακτήσαμε με αγώνα χύνοντας ακόμα και το αίμα μας. Πιστεύεις ότι όταν καταφτάσουν οι δυνάμεις των καινούργιων κακών κυβερνήσεων, οι παραστρατιωτικοί τους, οι εθνοφύλακές τους θα τους δεχτούμε με τιμές, ευγνωμοσύνη και χαρά; Όχι! Θα τους δεχτούμε με αγώνα και να δούμε εάν έτσι μάθουν τι σημαίνει γυναίκα ζαπατίστας, που δεν πουλιέται, δεν παραδίνεται, δεν υποτάσσεται». (Γράμμα των γυναικών ζαπατίστας, 11 Φεβρουαρίου 2019)

ΟΙ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ!

Συγκέντρωση την Τετάρτη 10 Απρίλη, 18.00 μ.μ  στα Προπύλαια και  Πορεία στη μεξικάνικη πρεσβεία. *

 

Το δόγμα της «ανάπτυξης» οπλίζεται ενάντια στους Ζαπατίστας και τους ιθαγενείς λαούς

 

Εικοσιπέντε χρόνια πριν οι αόρατοι του Μεξικού διεκδίκησαν πρόσωπο, οι άνθρωποι χωρίς φωνή μίλησαν δυνατά για να ακουστούν. Την πρώτη Γενάρη του 1994 οι ιθαγενείς λαοί της πολιτείας Τσιάπας εξεγέρθηκαν, κηρύσσοντας τον πόλεμο ενάντια στην κυβέρνηση του Μεξικού και καταλαμβάνοντας τις έδρες των πέντε δήμων, Las Margaritas, San Cristobal de las Casas,Ocosingo, Altamirano, Oxchul.

Εικοσιπέντε χρόνια τώρα χτίζουν την αυτονομία στις κοινότητες τους: με συλλογικές εργασίες, με κατάρτιση λειτουργών υγείας και εκπαίδευσης, με αυτόνομους θεσμούς δικαιοσύνης, με τη δημιουργία των αυτόνομων δήμων και των συμβουλίων καλής διακυβέρνησης. Παρ’ όλες τις ιδεολογικές, πολιτικές, οικονομικές, στρατιωτικές και παραστρατιωτικές επιθέσεις εξακολουθούν να εξελίσσουν την αυτονομία για την ζωή των λαών τους. Δεν είναι εύκολο, αλλά 25 χρόνια τώρα συγκρούονται με τους παραστρατιωτικούς, τους χιλιάδες στρατιώτες που προστατεύουν τον καπιταλισμό, τους ξεπουλημένους σε όλα τα πολιτικά κόμματα ηγετίσκους.

Σε αυτά τα απελευθερωμένα εδάφη ανθίζει ένα κίνημα χειραφέτησης που αντιστέκεται και εξεγείρεται ακούραστα ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, το κράτος και κάθε μορφής εξουσία και κυριαρχία και οικοδομεί την αυτονομία του μακριά από λογικές ηγεμονισμού, ομοιογένειας και πρωτοπορίας.

Ποιος θυμάται την Αφρίν; Εθνοκάθαρση και εποικισμός

  

Tου Γιώργου Στάμκου *

Προμήνυμα μιας γενικευμένης εθνοκάθαρσης την οποία η Τουρκία φαίνεται πως σχεδιάζει για τους Κούρδους της βόρειας Συρίας, η πρώην κουρδική πόλη του Αφρίν, που έπεσε στα χέρια του Τουρκικού Στρατού τον Μάρτιο του 2018, εποικίζεται συνεχώς από Τουρκομάνους και Άραβες Σύρους σουνίτες, φιλικά προσκείμενους προς την Άγκυρα, ώστε να αλλάξει εντελώς ο εθνολογικός της χάρτης και να “αποκουρδοποιηθεί”.