Αρχίζοντας από τη στιγμή του εξαναγκασμού - Cizire Canton, Rojava

 «Η σχέση της εκμετάλλευσης περιέχει, εκ των ενόντων, μια άμεση σχέση κυριαρχίας, υποταγής και  κοινωνικού και αστυνομικού ελέγχου. Αλλά όταν κάποιος παίρνει  τη σχέση κυριαρχίας και  υποταγής, ώς το σύνολο της σχέσης εκμετάλλευσης, το μέρος για το σύνολο, τότε χάνει την αντίληψη της σχέσης εκμετάλλευσης και των τάξεων. Η στιγμή του εξαναγκασμού λαμβανόμενη ως σημείο εκκίνησης και  αντιλαμβανόμενη ως το σύνολο της σχέσης μεταξύ του ατόμου και της κοινωνίας αναπόφευκτα καταπίπτει στην οπτική μεριά του απομονωμένου ατόμου και την κριτική της καθημερινής ζωής. "- Η Theorie Communiste, The Glass Floor1)

Η επανάσταση στην καθημερινή ζωή

Σε όλες τις περιοχές της κυβέρνησης στο καντόνι του Cizire, οι άνθρωποι εργάζονται, ως επί το πλείστον σε εθελοντική βάση, για να προβούν σε φιλόδοξους μετασχηματισμούς στην κοινωνία. Οι γιατροί θέλουν να χτίσουν ένα σύγχρονο σύστημα δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αλλά επίσης, μας είπαν, να συλλέξουν και να διαδώσουν την υπό χρόνια καταστολή, τοπική γνώση για τη θεραπεία και την αλλαγή των συνθηκών της ζωής γενικότερα. Στόχος τους είναι, όπως είπαν, να οικοδομήσουν έναν τρόπο ζωής χωρίς διαχωρισμούς - μεταξύ των ανθρώπων και μεταξύ των ανθρώπων και της φύσης - που οδηγούν τη σωματική και την ψυχική ασθένεια. 

Οι ακαδημαϊκοί επιθυμούν να προσανατολίσουν την εκπαίδευση στα συνεχιζόμενα κοινωνικά προβλήματα. Σχεδιάζουν, όπως είπαν, να εγκαταλείψουν τις εξετάσεις και να καταστρέψουν το χάσμα μεταξύ δασκάλων και μαθητών και μεταξύ των καθιερωμένων επιστημών. Η νέα επιστήμη της «jinology» (η επιστήμη των γυναικών) οικοδομεί μία εναλλακτική αφήγηση της μυθολογίας, της ψυχολογίας, της επιστήμης και της ιστορίας. Πάντα και παντού, μας είπαν, οι γυναίκες είναι οι κύριοι οικονομικοί φορείς και οι υπεύθυνοι για την «ηθική και αισθητική", "την ελευθερία και την ομορφιά", "το περιεχόμενο και τη μορφή". Η επανάσταση έχει ως στόχο να ξεπεράσει τα όρια που έχουν τεθεί σε αυτές τις δραστηριότητες όταν το κράτος  λαμβάνεται ως πρότυπο για την εξουσία.

Μας είχε ειπωθεί ξανά και ξανά ότι η συνύπαρξη και ο συντονισμός της αλλαγής διατομεακών προυπάρχουσων ταυτοτήτων είναι να αντικαθιστούν  με "μια σημαία, μια γλώσσα και ένα έθνος». Η νέα διοίκηση αποτελείται από τις ποσοστώσεις των εκπροσώπων από την κουρδική, την αραβική και την κοινότητα των  Ασσυρίων, που ορίζονται σύμφωνα με τις δικές τους πρακτικές. Παρά το γεγονός ότι οι πολιτοφυλακές και οι δυνάμεις ασφαλείας είναι εθνικά μικτές, η κοινότητα των Ασσυρίων έχει το δικό της τάγματα. Η καθημερινή ζωή έχει αλλάξει πλέον για τις γυναίκες, που είχαν προηγουμένως περιοριστεί σε μια ζωή στους εσωτερικούς χώρους. Παρά το γεγονός ότι οι δρόμοι είναι ακόμα κυρίως υπο τον έλεγχο των ανδρών, οι γυναίκες έχουν δημιουργήσει τις δικές τους δομές εκπαίδευσης και τα δικά τους τοπικά συμβούλια. Όλα τα μικτά πολιτικά όργανα πρέπει να αποτελούνται  από 40% των γυναικών και όλες οι εκπροσωπείες  πρέπει να περιλαμβάνουν μία γυναίκα. Οι γυναίκες είναι έτσι βαθιά αυτόνομα οργανωμένες μέσα στην επανάσταση. Οι διαφημιστικές πινακίδες στο Qamislo δείχνουν τις γυναίκες μαχητές των YPJ περισσότερο από τους άνδρες των YPG. "Εμείς θα σας υπερασπιστούμε", μπορεί να διαβάζει κανείς.

Μέλη των YPJ μας μίλησαν για τη μη ιεραρχική οργάνωση που υπάρχει εντός των πολιτοφυλακών. Υπάρχουν εκλεγμένοι διοικητές, είπαν, αλλά συμμετέχουν σε όλες τις δραστηριότητες της κοινωνικής ζωής με τον ίδιο τρόπο όπως όλοι οι άλλοι. Αλλά δεν είναι όλα  αγάπη και μετα-στρουκτουραλισμός. Η πειθαρχία είναι επίσης ένα σημαντικό μέρος της ηθικής και της αισθητικής της καθημερινής ζωής. Οι γυναίκες που είδαμε να εκπαιδεύονται, καθώς οι δυνάμεις ασφαλείας (Asayish) διδάσκονταν να κάθονται σε σειρές. Ήταν κάτι σαν  ένα σοκ κατά την πρώτη ημέρα της περιοδείας μας, που έπρεπε να χαιρετιστούμε από μια γραμμή εκπαιδευομένων με στολή, να στέκεται με τέλεια ακαμψία σε μια γραμμή που δέχεται παραγγέλματα και ανταποκρίνεται πράγμα που κάνουν στους στρατούς, με ακρίβεια και πολύ δυνατά. Τα εκπαιδευτικά βίντεο των YPJ,  με τη συνοδεία μουσικής, να παίξουν σε κάθε τηλεόραση. Ακόμη και στο Πανεπιστήμιο, όπου οι νέοι άνθρωποι ζουν συλλογικά, το μαγείρεμα και το καθάρισμα- πραγματοποιείτε με ένα σούπερ αποτελεσματικό τρόπο: Οι εργασίες εκτελούνται αποτελεσματικά, κατανέμονται μεταξύ όλων, έτσι ώστε η ισότητα, η οριζοντιότητα και η αυτόματη πειθαρχία να συνδυάζονται απόλυτα.

Μία άλλη ηθική και αισθητική αμφισημία περιβάλλει τη σημασία του Οτσαλάν, ή «Apo» (το όνομα που ο Κουρδικός λαός πιο συχνά γράφει σε τοίχους και  χαράξει στα όπλα του). Η φωτογραφία του κρέμεται στον τοίχο σχεδόν σε κάθε δωματίου. Η «ελευθεριακή στροφή» του ΡΚΚ, με το οποίο το PYD στην Rojava είναι συνδεδεμένο – και η αποκήρυξη της ιεραρχικής δομής μεταξύ άλλων - ξεκίνησε από τον ίδιο.. Οι άλλες εικόνες που κοσμούν τους τοίχους, τα ταμπλό και τα δέντρα είναι εκείνες των μαρτύρων – τα πρόσωπά τους τοποθετημένα σε έγχρωμο φόντο που υποδηλώνει την οργάνωσή τους. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι ο Οτσαλάν είναι ο μόνος που όντας ακόμα ζωντανός του έχει δοθεί αυτή η τιμή αποτελώντας έναν ηγέτη με τον οποίο κανείς δεν μπορεί να επικοινωνεί άμεσα και χωρίς καμία de facto εξουσία;

Αποδυναμώνοντας το κράτους.

Η ουσία της επανάστασης, πολλοί άνθρωποι μας είπαν, δεν είναι να αντικαταστήσουν μια κυβέρνηση με μια άλλη, είναι να τερματίσει την κυριαρχία του κράτους. Το ερώτημα που , ο συν-πρόεδρος του Κουρδικού Εθνικού Κογκρέσου έθεσε, είναι «πώς να κυβερνήσει όχι με δύναμη, αλλά ενάντια στην εξουσία». Η κρατική ισχύς  διασπείρεται με ένα αριθμό από τρόπους. Η εκπαίδευση των ανθρώπων ως Asayish λαμβάνει χώρα σε μεγάλη κλίμακα, με την προσδοκία ότι ο καθένας θα γίνει αποδέκτης της. 

Είναι μέρος μιας προσπάθειας για την διάδοση των μέσων εξαναγκασμού σε όλους. Η λαϊκή αυτοάμυνα, είπαν, είναι "τόσο σημαντική ώστε να μην μπορεί να ανατεθεί». Μέσα από την εκπαίδευση (όχι μόνο στη χρήση των όπλων, αλλά και στον τομέα της διαμεσολάβησης, την ηθική, την ιστορία του Κουρδιστάν, του ιμπεριαλισμού, του ψυχολογικού πολέμου που διεξάγεται από τη λαϊκή κουλτούρα και τη σημασία της εκπαίδευσης και την αυτοκριτική), ο αγωνιστής επικεφαλής ενός κέντρου εκπαίδευσης μας είπε, ότι ο στόχος είναι να καταργήσουν τελικά τους  Asayish όλοι μαζί.

Η νέα διοίκηση (με κοινοβούλιο και 22 υπουργεία), που είναι προς το παρόν διορισμένη από διάφορα πολιτικά κόμματα και οργανώσεις, ανέλαβε την ευθύνη για ορισμένες λειτουργίες του κράτους. Όταν την άνοιξη του 2012, το ISIS έφτασε στην Rojava, προβλέποντας το μακελειό της αντιπαράθεσης μεταξύ του ISIS  και του Άσαντ και βλέποντας την ευκαιρία της κατάστασης, οι κουρδικές δυνάμεις περικύκλωσαν τους κρατικές δυνάμεις της Συρίας στην Derik και διαπραγματεύτηκαν την αναχώρησή τους (χωρίς τα όπλα τους). Μετά από διαβούλευση με τις άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις στην περιοχή, το ίδιο συνέβη και σε όλη Rojava. Ωστόσο, το καθεστώς Άσαντ δεν έχει αποχωρήσει πλήρως. 

Στην Qamislo, την μεγαλύτερη πόλη στην Cizire, εξακολουθεί να ελέγχει μια μικρή περιοχή που περιλαμβάνει το αεροδρόμιο. Το παλιό κράτος συνεχίζει να λειτουργεί παράλληλα με τις νέες δομές. Τα νοσοκομεία στο Συριακό νότο εξακολουθούν να δέχονται κάποιους από τους πολύ άρρωστους και το καθεστώς εξακολουθεί να πληρώνει κάποιους μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων κάποιων εκπαιδευτικών.

Εν τω μεταξύ, η νέα διοίκηση ισορροπεί με πολλαπλά αυτόνομα στοιχεία. Χωριστά από αυτή, κοινοτικά (εβδομαδιαία ανοιχτά συνοικιακά συμβούλια, με τις δικές τους τοπικές μονάδες  άμυνας και  υποσυμβούλια αφιερωμένα επίσης στη νεολαία, τις γυναίκες, την πολιτική, την οικονομία, τις δημόσιες υπηρεσίες, την εκπαίδευση και την υγεία),  πόλης και καντονίων συμβούλια που αποτελούνται από αντιπροσώπους εκλεγμένους από αυτά, ασχολούνται με άμεσα πρακτικά προβλήματα που πρέπει να λυθούν αμέσως. Τόσο η διοίκηση όσο και οι κοινότητες έχουν συσταθεί από το TEVDEM, ένα συνασπισμό οργανώσεων που περιλαμβάνει το PYD, συνεταιρισμούς, ακαδημίες, οργανώσεις γυναικών και νέων και συμπαθούντα πολιτικά κόμματα. Οι οργανώσεις αυτές έχουν όλες τις δικές τους δομές λήψης αποφάσεων και μερικές φορές τα δικά τους εκπαιδευτικά προγράμματα σε «πολιτιστικά κέντρα»,  «σπίτια» και «ακαδημίες». Το αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι  ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις έχουν πολύπλοκες και εγκάρσιες σχέσεις μεταξύ τους και ότι υπάρχουν πολλές συναντήσεις για να πάνε τα πράγματα μπροστά.

Και ο κομμουνισμός;

Μικρή έως ανύπαρκτη γεωργική ή βιομηχανική παραγωγή πραγματοποιείται στην Rojava, παρά την επίπεδη και εύφορη γη της. Ο «σιτοβολώνας» της Συρίας, όπου το μεγαλύτερο μέρος της γης της,  ανήκει στο κράτος και χρησιμοποιείται για μονο-καλλιέργεια σιταριού και εξόρυξη πετρελαίου. Ο Κουρδικός πληθυσμός της χώρας συχνά μεταναστεύει στις Νότιες πόλεις για να σχηματίσει μια υπο-ομάδα της εργατικής τάξης με χαμηλότερους μισθούς. Η νέα διοίκηση πήρε τη γη και μοίρασε τμήματά της στους αυτο-οργανωμένους συνεταιρισμούς οι οποίοι εργάζονται για να επεκτείνουν την εκτροφή των ζώων και να αυξήσουν και να διαφοροποιήσουν τις καλλιέργειες. Συνεχίζει να εξαγάγετε λίγο πετρέλαιο και να διυλίζεται σε χαμηλής ποιότητας ντίζελ που πωλείται στο καντόνι και επίσης  διανέμετε στους συνεταιρισμούς και τα άλλα θεσμικά όργανα. Τα προϊόντα των συνεταιρισμών  πωλούνται είτε στη διοίκηση ή στην αγορά υπό το πλαίσιο του ελέγχου των τιμών από την διοίκηση. Η διοίκηση παρέχει κάθε νοικοκυριό με σιτηρέσιο ψωμί ενώ το λαθρεμπόριο είναι τεράστιο.

Όσοι εποπτεύουν αυτές τις αλλαγές τις περιγράφουν απλώς ως πρακτικές λύσεις για το πρόβλημα του πώς να συντηρήσουν τον πληθυσμό, στο πλαίσιο του πολέμου και του εμπάργκο. Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από το πώς περιγράφονται οι άμεσοι πρακτικοί μετασχηματισμοί στην οικιακή σφαίρα. Η πολιτοφυλακή των γυναικών, ένα μέλος των YPJ μας είπε, "άνοιξε ένα χώρο για την απελευθέρωση": "Μπορείτε να πάρετε μέρος στη ζωή με έναν νέο τρόπο και, όταν είστε μαζί με άλλους, θα συνειδητοποιήσετε ότι είστε μια δύναμη." και συνεχίζοντας , "όταν οι άνθρωποι μας είδαν αγωνιζόμαστε μαζί με τους άνδρες  έκαναν αποδεκτό τον αγώνα μας ενάντια στις ανδοκεντρικές  νοοτροπίες». Δεν υπήρχε καμία συζήτηση και η θετική ενδυνάμωση  ήρθε ως αναγκαιότητα να διαταράξει τις σχέσεις της εκμετάλλευσης και της ανταλλαγής. Ίσως αυτό έγινε επειδή οι άνθρωποι που φέραμε για να μιλήσουν ήταν κυρίως από την μεσαία τάξη, παρόλο που το ίδιο το γεγονός αυτό είναι επίσης σημαντικό.

Κατά κάποιο τρόπο, η αντίθεση προς το κράτος είναι αντίθεση με το κεφάλαιο, στο επίπεδο της παγκόσμιας δύναμης του. Η νέα κυβέρνηση αντιτίθεται, όπως το βλέπουν, στο ΝΑΤΟ σε δύο μορφές: Στην πρώτη, αυτή της Τουρκίας που υποστηρίζει το ISIS και  στην άλλη τις ΗΠΑ και το διεθνές κεφάλαιο (μια κατηγορία στην οποία επίσης εμπίπτει η περιφερειακή κυβέρνηση του Κουρδιστάν (Ιρακ)- όπου δύο κυρίαρχες οικογένειες κατασκευάζουν τώρα προσφυγικούς καταυλισμούς κατά μήκος της μίας  πλευράς των αυτοκινητοδρόμων τους και τα εμπορικά κέντρα κατά μήκος της άλλης -). Δεν έχουν αυταπάτες σχετικά με τα κίνητρα εκείνων που τους παρέχουν στρατιωτική βοήθεια: "Ο καθένας, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ σήμερα, παρουσιάζουν σαν δεδομένο ότι είμαστε στο πλευρό τους!" το TEVDEM γελά. 

Αλλά δεν υπάρχει αντιπολίτευση για να αμφισβητήσει την καθημερινή μορφή που εξακολουθεί να υπάρχει. Εκείνοι που υπερασπίζονται τους ισχυρισμούς  με υπερβάλλοντα ζήλο των δυτικών ακτιβιστών για την επαναστατική φύση του τι συμβαίνει στην Rojava είναι σωστό να την περιγράψουν,  ως την οικοδόμηση της ασπίδας απέναντι στο σημερινό πόλεμο και την πιο βάναυση καταπίεση, χρησιμοποιώντας το  και ως ένα όπλο, ένα νέο είδος ιδεολογίας που αντικαθιστά αυτή της εθνικής απελευθέρωσης 2).

 

Η κατάσταση έχει κάτι κοινό με τη θλιβερή πορεία των αγώνων σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Το κράτος, τώρα ένας πράκτορας του παγκόσμιου κεφαλαίου, θεωρείται ως ένοχος από το κίνημα που αποτελείται από την μεσαία, καθώς και την προλεταριακή τάξη. Εν τω μεταξύ, το έθνος γίνεται αντιληπτό ως δύναμη για να του αντιταχθεί.  Αγώνες πραγματοποιήθηκαν υπό την ιδεολογία της πολιτικής ταυτότητας. Η μετατροπή που λαμβάνει χώρα στην Rojava στηρίζεται σε κάποιο βαθμό από μια ριζοσπαστική κουρδική ταυτότητα και ουσιαστικά από μεσαίες τάξεις οι οποίες ενδεχομένως, παρά την ριζοσπαστική ρητορική, έχουν πάντα κάποιο ενδιαφέρον για τη συνέχιση του κεφαλαίου και του κράτους.

Ωστόσο, την ίδια στιγμή, επίσης έχει κοινά με τα σημεία έντασης των αγώνων της αρχής της κρίσης: τις ταραχές . Κατά κάποιο τρόπο οι στρατηγικές που χρησιμοποιούνται στην Rojava γεννήθηκαν από την ανάλυση της αποτυχίας των ταραχών: το 2004, λίγους μόλις μήνες μετά από τον σχηματισμό του PYD, μια εξέγερση των Κούρδων που ζητούσαν πολιτική ελευθερία από το συριακό κράτος και αντιμετωπίστηκε όχι μόνο με άμεσα βασανιστήρια, δολοφονίες και φυλακίσεις, αλλά με μια μακρά περίοδο βάναυσης καταπίεσης. Αποφασίσαμε, 

θυμούνται, ότι εμείς δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη ξανά.

Αυτό που συμβαίνει δεν είναι κομμουνιστικοποίηση. Αλλά είναι ένα πραγματικό κίνημα ενάντια στην κρατική λεηλασία και εξαναγκασμό- αγωνιζόμενοι τόσο στρατιωτικά στα σύνορα όσο και εσωτερικά μέσω της διάχυσης της εξουσίας. Τα όρια των αγώνων στην Rojava με αυτή την έννοια, είναι εκείνα των αγώνων παντού όπου η σχέση μεταξύ της εργατικής δύναμης και κεφαλαίου έχει γίνει ένα θέμα της καταπίεσης και  αγώνων που λαμβάνουν αυτή την καταπίεση ως σημείο εκκίνησης. 

Είναι ακόμη ένας αγώνας που λαμβάνει χώρα μακριά από τα προπύργια της αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Τι θα είναι ενδιαφέρον στην Rojava, προς το παρόν σε μεγάλο βαθμό αποκομμένη από την δύναμη του παγκόσμιου κεφαλαίου, είναι οι αγώνες  που θα προκύψουν ενάντια των σχέσεων εκμετάλλευσης ... με τη διανομή της γης, πάνω στην ανάθεση σε διαφορετικά είδη εργασίας, στις τιμές και τους μισθούς, στις εισαγωγές και τις εξαγωγές. Τι μεταμόρφωση της ιδιοκτησίας και των παραγωγών σχέσεων θα απαιτήσουν οι γυναίκες που επιστρέφουν από τις  ομάδες της πολιτοφυλακής; 

https://athens.indymedia.org/post/1543973/