(Louis Jules Vallès, Le Puy, 10 Ιουνίου 1832 –
Paris, 14 Φεβρουαρίου 1885)
Γάλλος μπλανκιστής σοσιαλιστής
επαναστάτης του 19ου αιώνα, συγγραφέας και
δημοσιογράφος, κομμουνάρος και ιδρυτής των
εφημερίδων «Ο Δρόμος» («La Rue»), «Ο Λαός» («Le
Peuple») και «Η Κραυγή του Λαού» («Le Cri du
Peuple»).
ΠΡΩΤΑ
ΧΡΟΝΙΑ Γεννήθηκε στο Le Puy (νυν Le Puy-en-Velay) του Ωτ Λουάρ (Haute - Loire), τρίτο τέκνο του Jean-Louis Valles και έλαβε καλή μόρφωση. Το 1839 γράφτηκε στο «Βασιλικό Κολλέγιο του Puy» («Collège Royal du Puy»), μετά από δύο χρόνια μεταγράφηκε στο αντίστοιχο του Σαιντ Ετιέν («Collège Royal de Saint-Étienne») και μετά, το 1846, στο «Βασιλικό Κολλέγιο» της Νάντης (όπου σπούδασε Φιλοσοφία, ήλθε σε επαφή με τις σοσιαλιστικές ιδέες και είχε συμμετοχή στις ταραχές του Φεβρουαρίου 1848). Τον Ιούνιο του 1848, σε ηλικία 16 ετών, έφθασε για πρώτη φορά στο Παρίσι για προετοιμασία σε σπουδές ρητορικής στο «Λύκειο Βοναπάρτη» («Lycée Bonaparte») και πρόλαβε να δει τους καρατούμενους αλυσοδεμένους επαναστάτες να περνούν από τους δρόμους της πόλης οδηγούμενοι στις φυλακές. Λόγω των επαναστατικών του ιδεών και της συμμετοχής του στην αντίσταση των λιγοστών οδοφραγμάτων που έστησαν οι δημοκρατικοί ενάντια στο πραξικόπημα του Ναπολέοντα του Γ κατά της της «Δεύτερης Γαλλικής Δημοκρατίας» («Deuxième République», 1848 - 1852) στις 2 Δεκεμβρίου 1851, ο πατέρας του προσπάθησε μετά από μερικές εβδομάδες να τον κλείσει σε |
άσυλο ψυχοπαθών της
Νάντης, αλλά δύο μήνες αργότερα, με αποφασιστική
παρέμβαση των φίλων του που τους συντόνιζε ο
μετέπειτα ιστορικός της «Κομμούνας» Antoine
Arnould, οι ιατροί υποχρεώθηκαν να εκδώσουν
πιστοποιητικό ότι έχαιρε πλήρους ψυχικής υγείας.